Bakkal : nm ve f. Bakkal, bakkal işleten kişi.
O bir bakkal: sadece parayı sever.
Başkalarını eleştiren kişi.
Zevksiz, zekâsı olmayan, hiçbir şeyi olmayan bayağı bir adam (birinin kolayca geçimini sağladığı meslekleri küçümseyen edebiyatçıların ve sanatçıların argosu).
Okul çocuklarının ticaret yapmak isteyen arkadaşlarına verdikleri isim.
Eczanenin şarlatanı, şüpheli şifacı.
Bakkal gibi birini becer: mekanik olarak seviş, bir görev, bir angarya gibi.