A'dan Z'ye üzüm çeşitleri

Farklı üzüm çeşitleri hakkında genel bilgiler: La asma à şarap botanik ailesine aittir. Vitaceae, hala aranıyor Ampelidaceae.
Bu aile, Ampelopsis, Cissus, Parthenocissus ve özellikle Vitis dahil olmak üzere on cins içerir. Ampelocissus gibi diğer cinsler üzüm üretebilse de, sadece Vitis vinifera şarap için önemlidir.
Vitis, Vitis'in iki alt türünü içerir: Muscadinya, Ve Övit.
Muscadinia alt cinsinin üç türü vardır ve bunların üçü de Kuzey Amerika'ya özgüdür: Vitis munsoniana, Vitis popeniae, Ve Vitis Rotundolia.
Euvitis alt cinsi, Avrupa Branas sınıflandırmasına göre 36 tür veya Amerikan sınıflandırması Bailey'e göre 37 tür içerir. Ancak tam olarak önemli değil, çünkü sadece birkaç tür içilebilir bir meyve suyu üretebiliyor ve sadece bir tanesi -Vitis vinifera- dünyanın en iyi şaraplarını veriyor. Ancak şunu belirtmekte yarar var:
- Vitis labrusca, Kuzey Amerika'da, özellikle Amerika Birleşik Devletleri'nin doğu kıyısında ve Kanada'da şaraplık üzümler için yetiştirilmektedir; ancak ortaya çıkan şarabın özel bir kokusu ve tadı vardır, ilk temasta ahududu çağrıştıran tilki, ardından çok buruk, oldukça nahoş bir tat bırakır; bir zamanlar Avrupa'da yaygın olan nuh üzümünün adından bazen noahté deriz;
- Çin, Kore ve Japonya'da yetiştirilen bazı Asya türleri, daha iyisi olmadığında içilebilir şarap üretebilir; örneğin, filoksera krizinin zirvesinde iyi şarap yokken, Japonya şarap ihraç etti. vitis coignetiae;
- Üçü de Amerikan kökenli olan Vitis riparia, Vitis rupestris ve Vitis berlandieri, phylloxera'ya en dayanıklı oldukları için bağcılık için çok önemlidir ve bu nedenle Vitis vinifera için anaç görevi görürler.
Benzer şekilde, Mississippi bataklıklarına özgü Vitis candicans'tan gelen melezler, aşırı tuzlu içerikli topraklardaki dirençleri nedeniyle bazen anaç olarak seçilir.
Vitis vinifera'ya geri dönecek olursak, Transkafkasya'dan geliyor gibi görünüyor, ancak özellikle yağmur yağdığı ve geliştiği, ilk uygarlıklar tarafından evcilleştirildiği Akdeniz havzasının sıcak bölgelerinde. Bu tür, doğal olarak çoğalma ve tozlaşma yoluyla çaprazlama eğilimi olan birçok çeşit (üzüm çeşidi) içerir. Medeniyetin başlangıcından bu yana, şarap üreticilerinin bir numaralı çabası, arzu edilen belirli sayıda özelliklere sahip üzüm çeşitlerini elde etmek için melezlemeyi kontrol etmek veya teşvik etmek olmuştur (aşağıdaki “Seçim kriterleri”ne bakınız). Günümüzde karmaşık bir görev olan yeni çeşitlerin araştırılması özel laboratuvarlar tarafından yürütülmekte ve seçilen çeşitlerin çoğaltılması fidancılar tarafından yapılmaktadır.
Üzüm çeşitlerini asma filizlerinden ve yaprağından tanımlayan ampelografi, yaklaşık 5.000 üzüm çeşidini kesin olarak ayırt etmekte ve yerel gelişmelerden rastgele veya giderek artan oranda isteğe bağlı olarak elde edilen sonsuz sayıda alt çeşidi tanımlamanın ve sınıflandırmanın zorluğunu kabul etmektedir. laboratuvarlarda iyi seçimler.
Vitis vinifera türlerinin çeşitleri arasındaki doğal veya uyarılmış çaprazlamalara, ya Vitis vinifera ve Vitis labrusca çeşitleri arasında, hatta melezler ve Vitis vinifera arasında melezlerin yaratılması eklenmiştir.
Esasen, melezlerin yaratılması, Amerika'daki iyi Avrupa Vitis vinifera'yı iklimlendirmenin zorluğu ve ikincil olarak, Almanya veya Büyük Britanya gibi soğuk iklimlerde asma yetiştirmek isteniyorsa - doğru veya yanlış - veya nemli olduğu gibi nemliydi. örneğin Brezilya'da.
Yaklaşık on beş üzüm çeşidi tüm dünyada sadece mükemmel şaraplar üretebilir: cabernet franc, cabernet sauvignon, chardonnay, gamay, gewurztraminer, grenache noir, malbec, merlot, muscat, pinot gris, pinot noir, riesling, sauvignonsyrah semillon, .
Bu istisnai üzüm çeşitlerinin yanı sıra, seçtikleri topraklarda mükemmel olan birkaç düzine diğer üzüm çeşidi, başka bir yere kolayca adapte edilemez. En iyileri arasında: chenin, furmint, mourvèdre, nebbiolo, palomino fino, sangiovese, tempranillo, zinfandel.
Toplamda, en uygun üzüm çeşidini/çeşitlerini seçme sorunu için yeterince saygın bir sayı ortaya çıkmaktadır ve bu sayı hala çok sayıda bağcılık alanında ortaya çıkmaktadır.

Seçim kriterleri : Üzüm çeşitlerinin grafik açıklamalarına veya kökenlerine göre sınıflandırılmasını yöneten biraz akademik düşüncelerden uzak, bağcı ve bağcı, üzüm çeşitlerini günlük yaşamları için çok pratik ilgi kriterlerine göre takdir eder. Onlara göre bir üzüm çeşidinin temel özellikleri iklim ve ona uygun arazi, ürettiği şıranın miktarı ve kalitesidir.
Daha genel olarak, var iki ana sınıflandırma üzüm çeşidi uygulamaları:

hedefe göre
Üretmek istediğimiz şarap türü, bu tür şarabı sağlamak için diğerlerinden daha uygun olan bazı üzüm çeşitlerinin seçimini yönlendirir. Böylece:
- Chasselas mükemmel bir sofralık üzüm ama oldukça sıradan bir şarap verir.
- benzer şekilde, muhtemelen dünyanın en yaygın olarak yetiştirilen üzüm çeşidi olan Ugni Blanc, sıradan şarap sağlar ve bu nedenle genellikle damıtılır
- Muscat, alkol eklenerek fermentasyonun erken durdurulmasıyla elde edilse de, doğal tatlı şarap denilen şarapların üretimi için özellikle uygundur.
- Sémillon gibi bazı çok tatlı üzüm çeşitleri, kendilerini tatlı şarapların üretimine borçluyken, aynı zamanda çok tatlı olan diğerleri, yüksek alkol içeriğine sahip sek şaraplarda daha iyi şaraplaştırılır;
- üzüm çeşitlerinin çoğu genç sarhoş olmak için şarap üretirken, birkaçı uzun süre saklanan şarapların üretimine izin verir;
- bazı üzüm çeşitleri, köpüklü şarap üretimine kolaylıkla uygundur;
- bir avuç üzüm çeşidi, fermantasyon sırasında mayaların yarattığı “çiçek”ten uzaklaşan Jerez veya Vin Jaune gibi özel şaraplar verir;
- Tabii ki beyaz üzüm sadece üretebilir beyaz şaraplar, siyah üzümler şarabın son renginde tam bir özgürlük bırakırken;
- daha düşük kaliteli üzüm çeşitlerinin çoğu ve en iyi üzüm çeşitlerinden bazıları, az ya da çok karmaşık karışımlarda daha tatmin edici sonuçlar verir; sadece birkaç yüksek kaliteli çeşit, tek çeşit şarapların üretimini teşvik eder;

Vade tarihine göre : Adını 19. yüzyılın sonunda kuran Fransız'dan alan Pulliat sınıflandırması, üzüm çeşitlerini olgunlaşma tarihlerine göre (yani üzümün şeker içeriği maksimuma ulaştığında ve üzümün şeker oranı maksimuma ulaştığında) 5 kategoriye ayırır. daha uzun artışlar), altın kasaları referans alarak:

1.Altın Chasselas'tan 10 gün önce olgunlaşan erkenci üzüm çeşitleri
2. Chasselas ile yaklaşık aynı zamanda olgunlaşan birinci dönem üzüm çeşitleri
3. 12 gün sonra olgunlaşan ikinci dönem üzüm çeşitleri
4. Üçüncü dönem üzüm çeşitleri: Altın Chasselas'tan 24 gün sonra
Chasselas'tan 5 gün sonra olgunlaşan 36. hurma üzüm çeşitleri

Pulliat sınıflandırması, her üzümün olgunlaşmayı sağlamak için ihtiyaç duyduğu toplam ısı miktarını ve Kaliforniya şaraplarının hangisini kullanıp kötüye kullandığını belirleyen Amerikalı Winkler ve Amerine tarafından geliştirildi.
Soğuk iklimlerde, soğuk sonbaharlardan önce olgunlaşabilen erken çeşitleri seçiyoruz. Sıcak iklimler, daha verimli olan daha sonraki çeşitlerin kullanımına izin verir. Bununla birlikte, çok sıcak iklimler iyi üzüm üretemez, çünkü asma güneşten çok fazla miras alır ve topraktan yeterince alamaz.
Her halükarda, olgunlaşma çok hızlı olmamalıdır, çünkü en iyi şaraplar, tüm risklerle birlikte olgunluğuna ancak zar zor ulaşan üzüm çeşitlerinden gelir.
Yani üzüm çeşidi her şey değildir veInao (Institut National des Appellations d'Origine) haklı olarak, her AOC'nin özgünlüğünü terörün önemli bir rol oynadığı bir dizi faktöre borçlu olduğunu iddia ediyor.
Son olarak, uluslararası üzüm çeşidi kodu, üzümün rengini büyük harfle belirtmekten bahseder: B = beyaz, N = siyah, Rs = pembe, G = gri.

A'dan Z'ye üzüm çeşidi